رابطه ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراک‌شده با بهزیستی ذهنی در بین بیماران سرطانی بیمارستان‌های شهر تبریز

مقدمه: بهزیستی ذهنی یکی از سازه‌های مهم بهداشت روان در بین بیماران سرطانی است که شناسایی عوامل روان‌شناختی تأثیرگذار در آن از اهمیت شایانی برخوردار است. هدف این پژوهش رابطه ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراک‌شده با بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی در بیمارستان‌های شهر تبریز است. روش کار: روش پژوهش توصیفی و همبستگی است. نمونه پژوهش حاضر شامل 150 بیمار مبتلابه سرطان بود که در بیمارستان‌های تبریز در سال 1395بستری بودند که از روش نمونه‌گیری در دسترس استفاده شد. نمونه مورد مطالعه به پرسشنامه‌های بهزیستی ذهنی(مولوی) و ذهن آگاهی بائر(Baer)و خود کارآمدی عمومی شوارزر (Schwarzer) پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون خطی به‌منظور آزمون فرضیه‌ها مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد بین ذهن آگاهی با بهزیستی ذهنی(01/0sig=) و خود کارآمدی ادراک‌شده با بهزیستی ذهنی(01/0sig=) رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. یافته‌ها نشان داد که ذهن آگاهی 2/17 درصد و خودکارآمدی ادراک‌شده 00/27 درصد بهزیستی ذهنی در بیماران سرطانی مورد را تبیین می‌کنند. نتیجه‌گیری: یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد متغیر اثرگذار ذهن آگاهی و خودکارآمدی ادراک‌شده در تبیین بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی نقش مهمی دارد. ازاین‌رو، پیشنهاد می‌شود روانشناسان در برنامه‌های پیشگیرانه و مداخله­گرانه خود جهت ارتقای سلامت روان و بهزیستی ذهنی بیماران سرطانی توجه ویژه‌ای به این سازه‌های خودمراقبه­ای داشته باشند.